Peykandan Mektuplar -12-

İstanbul olarak kar açısından kimi yerler daha şanslı, kimi yerler daha şanssız bir sistem geçirdik. Kar delisi denince aklınıza ben gelebilirim. Karın yağma ihtimali doğduğu andan, yağışlı sistem bölgeyi terkedene kadar gözüme uyku girmiyor. Sanırım hiperaktif bir bünye olarak, karın o sakin örtüsü ve istesem de hiçbir şey zaten yapamayacak olma hissi ruhuma iyi geliyor.

Bu hafta da öyle bir haftaydı. Cumadan itibaren beklediğimiz kar yağışı atölyemizin de olduğu bölgeyi Çarşamba gününden itibaren etkisi altına aldı. Pamuk şeker gibi, bulgur gibi, yaprak gibi, kuşbaşı gibi, her şekilde saatlerce yağdı yağdı yağdı. Apar topar kargolarınızı yetiştirip evlere kaçtık. Uzunca bir süre de sadece bir saat kargolarınızı göndermek için dönüşümlü çalıştık.

Bugün işte o en hüzünlü gün. Kardan sonra güneşin kendini gösterdiği, karın eridiği ve hayatın tekrar normal hale geldiği gün. Hepinizi bu hüzünlü günden selamlıyor ve kucaklıyorum. Kar delileri bu postun altına toplansın